48 HOURS speelt zich af in een ruimte binnen ons voormalige atelier. Hier hebben we een klein hotel gebouwd, geïnspireerd door het Big-Brother tijdperk. Op 4,2 vierkante meter wordt een persoon vrijwillig opgesloten voor precies 48 uur. Binnen deze ruimte zijn wij degene die alles hebben bepaald. Men krijgt een standaard menu voor 2 dagen tot zijn beschikking ( vegetarisch of niet ) en mag buiten kleding en medicijnen zelf niets meenemen. Zelfs het volume van de radio is door ons afgesteld.
Er zijn dus een vast aantal handelingen mogelijk binnen deze ruimte. De persoon die er verblijft, is en maakt het uiteindelijke kunstwerk. Het werk zal telkens veranderen en worden aangepast door de verschillende personen die er in zitten. Ook maakt de toeschouwer deel uit van het werk doordat deze de inzittende kan bezoeken in het atelier. Zo kan hij of zij de persoon beïnvloeden door ermee te praten of buiten de regels om te handelen. Dit kan bijvoorbeeld door smokkelwaar mee te brengen. Men was ook in de positie de door ons ontworpen ansichtkaarten van de locatie te versturen.
Het werk draait om een bizarre ervaring: Aan de ene kant heeft de bezoeker 2 dagen vrijaf op een andere locatie ( hotel ), wordt hij/zij als het ware in de watten gelegd. De persoon kan in een bepaalde mate doen en laten wat hij/zij wil. Aan de andere kant is al het andere bepaald en is de persoon helemaal niet vrij (gevangenschap), maar overgeleverd aan invloeden van buitenaf zoals ruimte en tijd.
Later hebben we dit werk gepresenteerd in galerie Pictura in Groningen. Deze presentatie bestond uit de documentatie van het uiteindelijke kunstwerk. Op ware grote hadden we een ‘Blueprint' op de vloer van de galerie gemaakt. Twee televisies vertoonden de videodocumentatie en de persoonlijke bevindingen van de inwoners waren op schrift in te zien.